Ağustos 1859 Daniel, kardeşleri Hans ve Cosima ile yaz tatilini geçirmek için Berlin’e gider.
Dresden üzerinden gerçekleşen yolculuk esnasında Daniel tuhaf bir kırgınlık ve halsizlik hisseder.
Cosima kardeşi ile karşılaştığı an Daniel’in çökmüş görüntüsü onu şaşkına çevirmiştir. Kardeşi sıklıkla baş dönmesi ve halsizlikten şikâyet etmektedir.
Viyana’da zor ve yorucu bir yaşam süren Daniel için kardeşi Cosima tam bir ev konforu sunarak kardeşinin toparlamasına yardımcı olmak istemişse de Daniel ciddi şekilde hastalanarak Viyana’ya dönemeyecek hale gelmiştir.
Bir sabah, ağzından kan gelerek öksürünce aile doktoru Bücking acele ile çağrılmıştır. Genç Daniel’in yaşamı artık haftalar ile sınırlıdır.
Kardeşi Hans, Kasım ayında, Daniel’in rahatı ve evde bakımı için evi terk eder.
Ciğerleri zayıf düşmüş Daniel geceleri uyumakta zorluk çekiyor, Cosima her akşam uyanarak kendisine ya bir kitap okuyor ya da elini tutarak teselli ediyordu.
11 Aralık Daniel’in ağırlaşan durumu Liszt’i tedirgin etmiş, babası olarak yola koyulmuş ve 11 Aralık akşam saat 22:00’da Berlin’e varmış ve Brandenburg Oteline yerleşmiştir.
12 Aralık , Saat 08:30 Liszt oğlu Daniel’i görmeye gitmiştir. Tüm gece ayakta olan kızı Cosima’yı odasına dinlenmeye gönderen Liszt oğlunu salona taşır.
Dehşete kapılmıştır ancak genç Daniel babasını gördüğü için mutludur.
Hans ve Cosima’da salona gelerek Daniel’in yanında aile kahvaltısı yapmışlardır. İştahsız olan Daniel için bir bardak süt hazırlanmıştır.
Güçlükle nefes alan Daniel konuşmakta zorluk çekmesine rağmen babasına hukuk fakültesine geri dönmeyi planladığını söylemiştir.
Saat 10:00 Aile doktoru Dr. Bücking kontrol için gelmiş, Daniel’in daha iyi hissedebilmesi için birkaç ölçü Tokay şarabı reçete etmiştir.
Doktor ile özel görüşen Liszt en kötüye hazır olduğunu iletmiş, Bücking ise hiçbir konuda kesin konuşamayacağını bildirmiştir.
Daniel, günün geri kalanını perdeleri kapalı karanlık bir oda dinlenerek geçirmiştir.
Saat 14:00 Öğlen yemeği için et suyu çorba verilen Daniel kısa aralıklı bir uyku haline geçmiş, yemeğini bitirememiştir. Tekrar ve son defa odasına götürülmüştür.
Saat 23:00 Cosima babasını oteline bırakmış, Daniel’in yanında nöbet tutmak için evine dönmüştür.
13 Aralık Hans, babasının kaldığı otele göz yaşları içinde girmiş, ümitlerin azaldığını söylemiştir.
Liszt, kız Cosima ile son 12 saati dönüşümlü olarak oğlunun başına geçirmiş ve bitkindir.
Saat 22:00 Liszt dinlenebilmek için oğlunun yanından ayrılarak bitişikte müzik odasına geçer.
Uyku tutmamış olan baba, spontane biçimde evde gezinirken kızı Cosima’yı kardeşi Daniel’in yanı başında diz çökmüş olarak görür.
Birkaç dakika onları izleyen Liszt Cosimaya ‘Artık nefes almıyor’ der.
Cosima eliyle Daniel’in nabzını kontrol eder, kalbi artık atmıyordur.
Baba ve kız en ufak bir acı emaresi olmadan gelen ölüme şaşkındır.
14 Aralık Cosima kardeşi Daniel’i yıkayarak tabut için uygun şekilde giydirir. Düşüncelerine hayran olduğu Pascal’ın portresi tabutuna yerleştirilir.
15 Aralık sabahı Daniel’in cansız bedeni Oranienburg kapısının yakınlarındaki Katolik mezarlığına defnedilir.
Berlin duvarının ikiye böldüğü mezarlıkta II. Dünya Savaşı’ndan hemen sonra çekilen bir fotoğrafta büyük beyaz bir haç mezarlığın üzerine dikilmiş görünmektedir.
Daniel Liszt Doğum 9 Mayıs 1839, Roma Ölüm 13 Aralık 1859, Berlin
“ Yüzü solgun ancak çökük değildi. Tabutunun kapatıldığı son ana kadar yüzünün zarif ifadesi yerli yerinde duruyordu. Cosima, sakalının ve saçının rengine hafif bir kızıllık karıştığını söyledi..” – Franz Liszt
“Bin yıl yaşasam dahi aklımdaki işleri bitiremem” * -Daniel Liszt
(*) 18 Ocak 1859 yılında ablası Blandine’a yazdığı ve yayınlanmamış olan mektuptan