Pythagoras’çılar, Pythagoras’çılar Hakkında

Pythagoras öğretisinin kurusucu Mnesarkhos’un oğlu Pythagoras hakkında çok az şey kesin olarak bilinmektedir, buna karşılık dha ziyade onunla ilgili efsanelerin varlığından söz edilir, bunlara göre Hindistan ve Mısır’da bulunmuş ve her iki ülkenin en önemli gizemli kültlerine takdis edilmiştir. İ.Ö. VI. yüzyılda Girit’te doğmuştur ve memleketini Polikrates’in hükümdarlığının altıncı yılında, yani 532-1′de terk etmiştir; geleneksel görüşe göre o dönemde 40 yaşındaydı. Sicilya’daki Kroton’a yerleşerek dini-manastırvari bir topluluk kurmuş ve kısa sürede farklı düşünceye sahip olanların şiddetli düşmanlığını üzerine çekmiştir. Muhtemelen Pythagoras bu nedenle yaşlılığında Metapontion’a göç etmiş ve 496′da burada ölmüştür.

Pythagoras’çı öğretilerinin hangi bölümünün kendisine, hangisinin öğrencilerine ait olduğu tartışmalıdır. Hakiki sayılan dogmalar Pythagoras’çılar arasında ” autòs èpha ” ( bizzat o söyledi ) kelimeleri ile güçlendirilirdi. Bu öğretinin en önemli temel düşünceleri şunlardır:

İdrakin ön koşulu olarak arınmada ( kàtharsis ) yaşam idaresi, ki burada ruhun haksız tutum nedeniyle kirlenmesi, bden ile ilgili saflık yasasının ihmal edilmesinden daha ağırdır. Aralarında, üzerinde çok spekülasyon yapılan ünlü fasulye yasağının da bulunduğu yemek kuralları da bunlarla ilişkilidir. Yasak muhtemelen, fasulye, kura yöntemlerindeki ( Kura Oraklı ) kutsal fiilerde ve orakllarda kullanıldığı için konulmuştu.

23

İdrak ve kurtuluş ( soteria ): Burada işin içine Pythagoras’çı ruh göçü öğretisi ( Reenkarnasyon ) girmektedir; idrak, örneğin insanın tekrar bir kurt olarak doğmasını önleyen bir yaşam değişimine yol açar, çünkü yaşamı sırasında kurt gibi davranmıştır. Soteria düşüncesinden türetilmiş fiil, eğer insanlar bu sayede daha düşük tekrar doğuma karşı korunabiliyorsa, toplumsal meselelere müdahaleyi de kapsar. Bu, erdemli olmak istemeyen veya olmayan kişilerin öfkesini ateşleyen noktaydı ve hatta kimi kez silahlı hareketlere yol açıyordu.

Matematik ve harmoni: Pythagoras’ın kendi adı ile anılan, dikaçılı üçgende, her iki dik kenarın akrelerinin düzlem toplamının, hipatenüs üzerindeki düzleme eşit olduğu cümlesinin icadı için bir hekatombe, yani 100 boşa kurban ettiği söylenir. Çok da olağan olmayan bir anekdot, çünkü Pythagoras’çılar arasında hayvaları, bilhassa faydalı olan ve insanlara zararı dokunmayan hayvanları öldürmek ayıp sayılıyordu. Pythagoras’çılar monokort ( tek telli bir saz ) üzerinde yapılan deneylerde, münferit seslerin kiriş boylarının tamsayılı ilişkisi olarak ifade edildiğini keşfetmişti. Başka bir meditasyon egzersizinde, oyun taşları ile figür yerleştirilmesinde ( psephoi ), tamsayıların başka özelliklerini keşfetmişlerdi; buradan, içinde on sayısının özel bir anlam kazandığı, zengin bir sayı semboliği ve sayı spekülasyonu ortaya çıktı ( Numeroloji ).

Böylece, dünyadaki tüm nesnelerin sayılar ile tanımlandığı ve dünya düzeninin ( harmonia ), sayıların kendi aralarındaki ilişkisinin tanımlandığı kelime “ logos “tur ve bu logos dünyanın aslı ve başlangıcıdır. Yunanca orijinal metin, Yuhanna İncili’nin başlangıç kelimeleriyle tam da bunu söyler- Pythagoras’çı bir methiye ile başlamaktadır.

Hippasos von Metapontion İ.Ö 450 yılında, tamsayılar ile ifade edilmeyen bir ilişkide bulunan nesnelerin varlığını keşfettiğinde – bunu tam da Pythagoras’çıların özellikle sevdiği beşgen üzerinde buldu -, tarikat topluluğundan atıldı ve eski arkadaşları onun adına sembolik bir mezar yaptılar. Efsaneye göre bundan kısa bir süre sonra bir deniz yolculuğunda deniz tarafından yutulduğu söylenir.