Dünyanın Hâlâ Kızdığı 10 Kitap Uyarlaması Film

Kitaplar daima hayal gücünü yönlendiren eserler fakat pek çok zaman uygun olanlarının büyük ekrana da adapte edildiğini gördük. Buna rağmen, uyarlamaların bazıları gerçekten hayal kırıklığı yaratıyor ve okuyucular, kitapta okuduklarını filmde göremeyince sinirleniyor.

Kızdığımız 10 Kitap Uyarlaması Film Tanıtımı

Öyle ki, bazı filmler büyük bütçelerine, hatta beğenilmelerine rağmen kitap serisine sadık olmadıkları için eleştiriliyorlar.

Hobbit

The Lord of the Rings üçlemesinin öncesini anlatan Hobbit üçlemesi, J.R.R. Tolkien’in başyapıt eserini net bir şekilde anlatmakta başarısız oldu. Her ne kadar Martin Freeman ve Ian McKellen gibi usta oyuncular olsa da, Peter Jackson çokça eleştirildi. Bunun sebebi de CGI’ye fazla ağırlık verilmesi ve karakterlerin fazla ‘çizgi film vâri’ olmasıydı. Elbette Hobbit genel anlamda iyi bir filmdi fakat kitabı okuyanlar yine de rahatsız oldu.

Gulliver’in Gezileri

Jonathan Swift’in topluma eleştirel bakışı olan Gulliver’in Gezileri, 300 yıl önce yazılmış bir kitaptı. Filmde ise Gulliver modern zamana uyarlanmıştı ve Jack Black, Bermuda Şeytan Üçgeni, dev robotlar ve Guitar Hero 3 gibi günümüzden referanslar vardı. Tüm bunlar kitap hayranlarını fazlasıyla hayal kırıklığına uğrattı.

Dünya Savaşı Z

Max Brooks’un korku romanlarından uyarlama olan World War Z, defalarca tekrar yazıldı, prodüksiyon sıkıntılarıyla uğraştı ve çekimler tekrarlandı. Film genel anlamda kötü değildi, sıradan bir senaryosu ve kötü bir bitişi vardı fakat kitabın hayranları, pek fazla beğenemedi. Bunun sebebi de özellikle hikâyenin sadece Brad Pitt’in bakışından verilmesiydi.

Kırmızı Leke

Klasik roman The Scarlet Letter’ın 1995 uyarlaması olan film, iyi bir oyuncu kadrosuna sahip olsa da, okuyucuları rahatsız etmişti çünkü roman aslında her iki karakter için de iyi sonla bitmiyordu. Film ise tam tersi bir sona sahipti ve hikâyeyi çarpıtmaktaydı.

Bir Otostopçunun Galaksi Rehberi

Douglas Adams’ın yazdığı unutulmaz Bir Otostopçunun Galaksi Rehberi komedi serisi olarak radyoda başlamış, ardından kitap ve dizi olarak uyarlanmıştı. Muhtemelen kitaplar en iyi formatıydı fakat film için aynı şeyi söyleyemeyiz. Martin Freeman gibi oyuncuların yer aldığı 2005 yapımı film, romanların ruhuyla pek uyuşmuyordu ve sonu da kafa karıştırıcı şekilde bitiyordu.

All the King’s Men

All the King’s Men, 20. yüzyılın en iyi romanlarından birisiydi ve 1949 yılında sinemaya uyarlandığında en iyi görüntü dalında Akademi Ödülü almıştı. 2006 yapımı film içinse kesinlikle aynı şeyleri söyleyemiyoruz; her ne kadar Sean Penn, Jude Law, Kate Winslet ve Anthony Hopkins gibi usta işi bibr oyuncu k adorusna sahip olsa da. Yeni nesil All the King’s Men bütün eleştirmenlerden, izleyicilerden eleştiri alırken, pek bir ruhu da yoktu.

Şenlik Ateşi

Brian de Palma’nın sinemadaki yeri önemli fakat aynı durum Bonfire of the Vanities için geçerli değil. 1987 yapımı eleştirel romandan uyarlanan Şenlik Ateşi 1990 yılında çekilirken, film romana göre çok daha yumulaşılmıştı ve karakterlerin işlenişi kaybolmuştu.

Dune

Her ne kadar 1984 yapımı Dune filmi bir kült yapım olsa da, yine de kitap hayranları arasında ayrılık yaratmaya devam ediyor. Filmde kitabın yoğun anlatımı yer almıyordu ve bu yüzden de bolca eleştiri almıştı fakat kesinlikle gişe başarısı yüksekti. Daha sonra yönetmen David Lynch de kendini projeden uzaklaştırmıştı ve aslında bu filmi hiç çekmemesi gerektiğini itiraf etmişti.

Bicentennial Man

The Positronic Man, Isaav Asimov ve Robert Silverberg tarafından yazılan, Asimov’un kısa hikâyesini temel alan bir romandı. Kitapta Andrew adlı bir robotun Martin ailesine yardım edişi, daha sonra zaman geçtikçe insani duygular geliştirmesi anlatılıyordu.

Film ise Oscar adayı oldu belki fakat okuyucular tarafından kitaptaki tat alınamadı çünkü daha gereksiz bir mizah vardı ve asıl materyalden uzaklaşılmıştı.

Kedi

The Cat in the Hat adlı film tam anlamıyla bir hayal kırıklığıydı. Sanki bir günde çekilmiş gibi duran yapım, çocuklara hitap etmesi gerekirken cinsel imalarla, kötü özel efektlerle doluydu ve en kötüsü de, gerçekten komik olamıyordu.